kobiec-rk

W białym puchu skulona

A On jeszcze

Pulsuje we mnie

"Żywot nasz, jak łąka nieustannie przez nas samych ścinana, rośnie
nam równocześnie za plecami aromatycznym, siennym stosem.
   Odurzający śnie, który nas czekasz kiedyś po skoszeniu całej tej łąki
zielonej! Z głową ukrytą w kopcu tego barwnego siana.
   Zsypią nam się na oczy kwiaty naszych dni i nie palące już pokrzywy
naszych trosk. Będzie w tym stogu rezygnacja i pogoda równa może tym,
które rozjaśniają złocącą się już śmiertelnie, zgrabioną trawę na klombie
przede mną.
   Nie ma goryczy, fermentu, nie ma śladu butowniczości pośmiertnej w
tych ściętych ziołach, o czym świadczy piękny ich zapach: namiętny i
lekkomyślny."

Szkicownik poetycki '37

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska 

"Już prawie zasypiam, ale nie moge przestać o Tobie myśleć. Bardzo Cię kocham"- z głową na poduszce, kołdrą po szyję, z wpół zamkniętymi oczami sięgnęłam po telefon. W istocie nie mogłam zmusić się do snu. Tak wiele namiętnych myśli przetaczało się przez moją głowę po naszym wczorajszym spotkaniu.Przypominałam sobie każdy pocałunek. Każde dotknięcie Twojej dłoni. Każde przelane uczuciem słowo.Każdy komplement. Każdy słodki gest. Strasznie Cię kocham. Ty wiesz...A dziś jedna dobra dla nas wiadomość. Wiadomość, dzięki której będzie możliwy wspólny start. Takie małe coś na dobry początek...

Wrażliwość. Łzy. Roztkliwienie.Delikatność. Subtelność. Stanowią konsystencję mnie. Niewrażliwość. Szyderczy śmiech. Odporność. Siła. Zdecydowanie. To domeny otaczającego  świata. Nie rozpieszcza. Nie głaska po głowie. Nie przygarnia ramionami. Silną ręką trzyma w ryzach. Dyscyplinuje. Strofuje. Poucza. Czasem kompromituje. Poniża. Zawstydza. Naśmiewa się.Konsekwentnie wychowuje.A przecież cały ten świat jest w ludziach.Stworzony przez Boga. Ofiarowany nam, bysmy kontunuowali Jego dzieło.  Egocentrycy. Ekstrawertycy.Bystrzy. Głupi. Doświadczeni. Nieobyci. Kreatywni. Bierni. Kochający. Kochani. Dający. Biorący. Przebojowi. Statyczni. Piękni. Brzydcy. Weseli. Smutni. Zawistni...Dziś kolejny trujący kwiat zerwałam i wsadziłam do kosza, w którym ich już wiele. Zlepek złośliwości. Zazdrości. Egoizmu. Zawiści. Niezrozumienia. Niepobłażliwości.Zaciekłości. Zajadłości.Pamiętliwości...Dlaczego mnie tak ranicie...? Chcę znać, choć jeden powód...